Ma starszego o 3 lata brata Ashtona, który ma swój zespół. Byli wzorowym, kochającym się rodzeństwem, aż do czasu kiedy jej brat kilka ładnych lat temu wyprowadził się z domu do Australii. Nie miał kontaktu z siostrą. Co się stanie, gdy po tylu latach zjawi się w domu, a Emma będzie zmuszona zamieszkać z nim z przyczyn rodzinnych?
Czytając ten tekst pamiętajcie proszę, że nie sugeruję tutaj nikomu, jak każdy powinien się zachować w stosunku do swoich byłych partnerów. Opowiadam jednostkową historię o tym, jak zachował się mój mąż z moim pełnym poparciem w tym konkretnym przypadku. Wsród naszych bliskich znajomych mamy byłych partnerów, jednak nie takich którzy po X latach próbują kontakt wznowić, akurat wtedy, gdy ich życie jest na zakręcie. Zanim przejdę do pewnego rodzaju instrukcji, jak wg mnie powinien postąpić nasz mężczyzna, gdy po wieluuu latach odezwie się do nas nasz ex partner, to nakreślę Wam obraz sytuacji i powiem po krótce, kim są dla mnie moi ex. A było ich sztuk kilka. Zupełnie nie umniejszając roli moich byłych partnerów w tym moim „dorastaniu” do bycia kobietą taką, jaką jestem obecnie, to muszę sprowadzić towarzystwo odrobinę na ziemię. Każdy z tych mężczyzn miał pewien wkład w to, kim jestem obecnie. Nie przeczę. Powiem jednak więcej – całe życie uczę się na błędach i niewątpliwie zaliczam moje epizody z przeszłości do pewnego rodzaju biegu przez płotki. Każdy z tych płotków był lekcją, którą musiałam odrobić. Odrobiłam i … poszłam dalej. Niektórzy zaraz mogliby mi wypomnieć: Ale Magda! Nie traktuj tamtych facetów i sytuacji jakby ich nigdy nie było! Nie wolno tak! Przecież byliście sobie bliscy! Nic już do nich nie czujesz, naprawdę? Byliśmy bliscy – dobrze powiedziane, i zupełnie nic do tych osób nie czuję. I to są właściwe słowa, którym nie dodaję dodatkowego znaczenia. Dla mnie każdy z tych facetów, z całym szacunkiem do ich osoby, ale jest takim słupem przy drodze. Mieliśmy kiedyś świetny czas, ale on już minął. Obrałam kiedyś pewien kierunek w poszukiwaniu optymalnego i jednocześnie największego szczęścia. Po drodze do tego szczęścia minęłam wiele słupów i już za cholerę do niech nie wracam. Dlaczego nie wracam? Bo nie mam takiej potrzeby, ochoty ani nie wiążą mnie już z tamtą sytuacją żadne emocje. Wyzbyłam się ich wraz z nowymi okolicznościami. Ci mężczyźni to dla mnie obcy już ludzie, na których nie zwracam uwagi. Traktuję ich dokładnie tak samo jak mijających mnie na ulicy przechodniów. Jestem im po prostu życzliwie neutralna. Muszę podkreślić pewną bardzo dla mnie istotną sprawę: nie jestem jedną z tych kobiet, które swoje byłe związki będą w serduszku pielęgnować i przy chwilach zwątpienia czy w czasie trudów życia będą je rozpamiętywać i na nowo reaktywować w myślach. Po latach doświadczeń wyrobiłam sobie pewien nawyk, który bardzo mi służy i jest moim świadomym działaniem: każdy związek, który się zakończył, niejako grubą krechą oddziela stary etap od nowego etapu mojego życia. Nie ma wspominek, nie ma pamiątek, nie ma żadnego wzdychania czy dreszczy. Jestem „kobietą bez serca” w tym względzie, jakby to mogli niektórzy powiedzieć, i cholernie się z tego cieszę, bo to ułatwia budowanie życia na nowo. Moi byli partnerzy wielokrotnie próbowali odnawiać kontakt ze mną, choćby tylko pro forma, zagajając „A co tam Madzia u Ciebie? Wszystko gra i buczy?” Jak się okazywało póżniej zawsze byli wtedy na jakimś życiowym zakręcie i szukali „pocieszenia”, a ja z twarzą pokerzysty odpowiadałam wtedy, że nie mogę być bardziej szczęśliwa niż jestem obecnie, co zwykle demotywowało tych meżczyzn do dalszych wynurzeń. Dlaczego o tym wszystkim piszę? Często podsyłacie do mnie historie i pytacie, co bym zrobiła na Waszym miejscu, gdy na horyzoncie pojawia się Wasza miłość sprzed lat. Nagle po 10 czy piętnastu latach odzywa się zbłąkany facet, któremu akurat źle w życiu i oczekuje, że może spotkacie się z nim na kawę. Poza tym jestem również świeżo po mailu od jednego z moich ex, który wyczaił mnie gdzieś przez przypadek w jednym z internetowych mediów, i postanowił do mnie napisać po ponad 10 latach pytając „Co u mnie słychać?”. Co zrobiłam po otrzymaniu maila, w którym odezwał się mój były i dopytywał o moje losy, swoją drogą bardzo neutralnie i życzliwie? Przeczytawszy te kilka zdań, zdecydowalam że w tym konkretnym przypadku nie zignoruję tego. W ramach wyjątku pokazałam tego maila mojemu Mężowi. Po czym mój mąż widząc, że nie wiem, co robić, zapytał mnie, czy może na tego maila odpowiedzieć. Przystałam na jego propozycję. Miałam pewne opory na początku – nie chciałam, aby kierowały nim żadne emocje. Jak się okazało zupełnie bezpodstawnie się o cokolwiek martwiłam. Widzę, że oboje stoimy po tej samej, stabilnej stronie. Oto treść maila: Cześć ABCD, Tutaj XYZ, mąż Magdy. Magda poinformowała mnie, kim jesteś. Nie chcę wchodzić w jakieś daleko idące argumentacje więc napiszę Ci krótko. Nie widzę żadnego sensownego powodu na odnawianie kontaktu z Tobą. Życzę powodzenia na własnej ścieżce życia. Cieszę się, że oboje stoimy po ten samej stronie i nie mamy oporów, aby załatwiać temat krótko, kulturalnie i bez zbędnego owijania w bawełnę. Co zresztą spotkało się z absolutnym zrozumieniem drugiej strony. Bo „Co było, a nie jest, nie pisze się w rejestr” ;-)
Pierwszy seks po porodzie uważa się za tzw. "drugi pierwszy raz". Sam połóg trwa sześć tygodni; nie każdy wie jednak, jak długo niezbędna jest z jego powodu abstynencja seksualna. W Polsce powszechny jest przesąd dotyczący absolutnej konieczności powstrzymywania się przed podejmowaniem aktywności seksualnej przez cały czas
Witam Was bardzo serdecznie. Chcialam zapytac o sytuacje jaka miala miejsce, kiedy wrociliscie do swoich bylych, np. po paru latach. Nie prosze o rady (mam ich juz naprawde dosyc ), ale o opis tego, co sie potem dzialo. Ja z moim "ex" nie jestem juz prawie 3 lata - to ja wczesniej zerwalam, on caly czas staral sie o powrot, teraz mysle powaznie nad tym, zeby wrocic. Opiszcie swoje sytuacje, bede bardzo wdzieczna, naprawde :) pozdrawiam serdecznie i czekam, bo juz wariuje powoli :) Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość 3 lata? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach tak, 3 lata temu rozstalismy sie. Nie chce tu sie rozpisywac, po prostu czekam na Wasze historie:) jesli ktos cos takiego przezyl i chcialby sie podzielic swym doswiadczeniem. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Infekcja 23 Ja wrocilam do swojego ex po 5 latach. Wczesniej dlugo nie bylismy ze soba,teraz juz ponad 3 lata. Na poczatku bylo cudownie,jakbym go nigdy wczesniej nie znala a pozniej zaczely sie problemy,poznalismy sie lepiej. Jestesmy nadal ze soba ale przyszlosci dla nas chyba nie ma... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach no ja wczesniej bylam z moim ex 7 lat, wiec to kawal czasu. a co nie tak miedzy Wami? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach hehe Znowu ta wrozka, ale nawet rozwazalam pojscie do wrozki :) jestem w totalnej kropce. Fajnie byloby posluchac Waszych historii. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość ja wrocilam po okolo 2 miesiacach, na ..niecaly tydz.. znowu poszlo o to samo i jeszcze gorzej sie klocilismy, nie warto, lepiej szukaj innego:) Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach nie, nie znam takiego przypadku Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Byliśmy razem rok, on mnie zostawił, bo to "nie była miłość". Wróciliśmy do siebie po 5 mcach, z tym, że robił podchody przez 3 mce żeby wrócić. Od tego czasu jesteśmy razem 3 lata, nie żałuję, bo widzę, że się czegoś nauczyliśmy. Oboje byliśmy wtedy szczeniakami, a teraz wszystko wydaje się dojrzałe. Ale gdyby mnie zdradził lub źle się o mnie wypowiadał, krytykował itp to nie wróciłabym do niego nigdy. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Maciuś skarbie ;( moja historia jest pdoobna do Twojej, zrywałam z nim tyle razy, w końcu któregoś razu już mnie nie zatrzymywał.... nie jestesmy razem już od 8 miesiecy jakis czas temu modliłam sie wylam by wrócił, teraz jest mi to troche obojętne, ale niestety nadal go kocham i nie umialabym byc z kims innym Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach powrot smakuje jak odgrzewany schabowy ... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Ja byłam z moim ex 6 lat, potem się rozstaliśmy. Prawie rok bez siebie. On w tym czasie próbował być z inną, ja sama. Po roku wróciliśmy do siebie. Początek był cudowny, to tak jakbyśmy wszystko na nowo odkrywali... Po niecałym roku zdecydowaliśmy się pobrać. Jesteśmy już małżeństwem prawie 4 lata, mamy cudownego synka. Wiele nas to rozstanie nauczyło, może nie zawsze jest pięknie i kolorowo ale wiem że już bym bez niego żyć nie chciała Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach milo slyszec takie pozytywne wypowiedzi :) ciesze sie, ze ktos opowiada o swoich doswiadczeniach. Haslo typu "odgrzewany kotlet" jest juz chyba "przereklamowane", slychac je na kazdym kroku ;) pytanie do tych, ktorym sie nie udalo - co poszlo nie tak? Wrocily stare problemy? Zazdrosc, niepewnosc? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki ja weszłam po raz drugi po latach 15 zostałam potraktowana dokładnie tak samo jak 15 lat temu. to hasło jest prawdziwe. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach wlasnie tego sie wiem , czy bylabym tak odwazna, aby zaryzykowac... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość jeżeli ciągle macie się w sercu i to uczucie wciąż w was żyje, to można spróbować - kwestia tego, czy to rozstanie nauczyło was tego, co powinno - jeśli tak, to może być dobrze - jak to niektórzy tu piszą, jeśli jednak nic się nie zmieniło - a można chociaż trochę to wybadać w rozmowach - to lepiej dajcie sobie spokój. Odgrzewane kotlety, bigosy i te same rzeki wsadź między bajki, bo reguły nie ma. Wszystko zależy od tego, jak został wykorzystany czas rozstania i tyle Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość masa myśli w głowie ja weszłam 2 razy do tej samej rzeki i żaluję bo to był błąd i mam nadzieje, że już nigdy więcej go nie powtórze. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Ja mogę spróbować Bardzo ciekawy temat,ale jak się zorientować ,że w sercu ex coś się jeszcze często jest tak,że ludzie żałują swoich błędów i pochopnych decyzji,ale żadna ze stron nie przyzna się. To nie są łatwe spawy może i są tacy ludzie ,którzy by do siebie chcieli wrócić,ale urażone ambicje nie pozwalają im na to,bo niby kto miałby pierwszy wyciągnąć rękę. Szczególnie trudne jest to w sytuacjach gdzie relacje między exami nie są najlepsze. Ja mogę wrócić po dobrych kilku latach ,ale ex się nawet o tym nie śni,że stać by mnie było na coś takiego. Tego nikt nie przewidzi jakby sprawy się dalej potoczyły. Może ktoś coś doradzi? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość dzis hmm... byłam w takiej sytuacji. 3 lata razem, 2,5 roku przerwy, w tym czasie obydwoje byliśmy w innych związkach. teraz mija rok odkąd znów jesteśmy razem. nie jest idealnie, ale mogę powiedzieć, że naprawdę dobrze, oboje wiemy, że skoro po 2,5 roku braku kontaktu jednak wróciliśmy do siebie, to nie jest to już "szczeniackie zakochanie". Nie żałuję powrotu, nie będę żałowała nawet jeśli się rozstaniemy. taka ponowna próba była nam potrzebna, być może się uda, a jeśli nie - cóż myślę, ze bardziej bym żałowała, gdybym nie spróbowała. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość violuska26 ja wrocilam po 6 latach i zaluje bo po 2 latach jest znowu beznadziejnie:/ a na dodatek zaszlam w ciaze i urodzilam dzidziusia:/ Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach dzieki wszystkim za odpowiedzi! ja zerwalam te pare latek temu, nie chcialam utrzymywac kontaktu - odcielam sie calkowicie. Mimo tego, pamiec o nim towarzyszyla mi na co dzien... Tez bylam w innym zwiazku. On jest teraz, ale rozmawialam z nim - dziewczyne ma bardzo w porzadku, ale "to chyba nie jest to...". Powiedzialam, ze nie bede rozbijac niczyjego zwiazku, on jednak nalega na spotkanie. Dlatego mam dylemat. My juz rozstawalismy sie z 4 razy (ale na krotko!), zawsze wracalismy do siebie po tygodniu... Dlatego tak sie odcielam, calkowicie - mimo tego po AZ 3 latach nie wytrzymalam i napisalam... To moja jedyna milosc. Nie twierdze, ze bez niego nie dam sobie rady - jednak wiem, ze dalej bede tesknic, latami. Moze zaryzykowac? Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Ja mogę spróbować - a moze porozmawiaj z nim? Zadzwon, napisz? Ja mam troche inna sytuacje, moj ex pisal do mnie przez cale 3 lata, co pare miesiecy (Czasem milo, czasem w zlosci) - wiem, ze dalej o mnie pamieta. Sprobuj nawiazac z nim kontakt, a noz widelec?? Takie sprawy po kilku latach sa niezwykle trudne, wiem!!!! Ale moze warto zaryzykowac, zeby keidys nie pluc sobie w twarz i powiedziec SPROBOWALAM. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach chyba sama sobie odpowiedzialam :) Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach wróciliśmy do siebie. na razie jest ok, na razie sie staram troche dystansować , myśle czy dobrze zrobilismy. stara się. mam nadzieje że bedzie dobrze, że nam wyjdzie... bo nie przestałam darzyć go uczuciem. (trudno tak być ze sobą...bez siebie nie jest lżej) Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Liryka, a ile wczesniej byliscie ze soba i ile lat byliscie osobno? Chwilami czuje sie szczesliwa - myslac, ze moze nam sie udac. Ale potem od razu przychodzi zwatpienie. Dodatkowy minus - mieszkamy w innych panstwach, wszystko wydaje sie z gory skazane na niepowodzenie... A jednak milsoc i tesknota zostaja, po tylu latach. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość gtrftghygtf Mnie najbardziej uderza w tym co tu niektorzy pisza ze w miedzyczasie byliscie w innych zwiazkach a potem nagle wam sie wlaczyly stare uczucia i nawet nie myslicie co bedzie czul obecny partner tylko klapki na oczach i czy wrocic do eks czy nie. Ja bym sie czula dziwnie gdyby moj byly mial dziewczyne a za jej plecami pisal do mnie ze za mna teskni i chce wrocic. Nie wiem czy bym potrafila zaufac komus takiemu. To w sumie wygodne, facet sie rozstanie, poprobuje sobie z innymi laskami a potem wraca na stare smieci. Nie chce uogolniac bo oczywiscie roznie to bywa, czasem czlowiek potrzebuje kopa w dupe na otrzezwienie albo jakiegos porownania z innymi, ale nie chcialabym byc na miejscu tych osob ktore sa "na zastepstwo" . Powracajac do tematu: Nie szukaj odpowiedzi na forum,to Ty sama musisz czuc czy warto wrocic czy nie. Kazdy ma tak naprawde inna sytuacje i wyciaganie sredniej z odpowiedzi innych nie jest najlepszym sposobem na podejmowanie decyzji. Tekst o rzece i kotletach jest juz tak wyswiechtany ze zeby bola. Tu nie chodzi o to zeby nie wracac do dawnego zwiazku, chodzi o to ze tak jak rzeka zmienia swoj nurt, tak my tez sie ciagle zmieniamy i nie jestesmy juz tymi samymi ludzmi co wczesniej. Tak naprawde powrot moze byc udany,ale chyba tylko w sytuacji kiedy ludzie cos zrozumieli i sa w stanie zmienic rzeczy ktore byly zle. Ale nie zawsze da sie zmienic. Jesli nie bylo miedzy wami jakichs ogromnych awantur i diametralnych roznic w podejsciu do zwiazku czy wspolnego zycia to spotkaj sie,sprobuj. Zreszta po tym co piszesz widac ze jednak chcesz sprobowac :) Powodzenia! Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Ja mogę spróbować aureliazkrk - Ty masz jakieś szanse i w Twojej sytuacji warto próbować ,a odległość nie jest wielką przeszkodą i to można jakoś pokonać. Dziękuję za poradę ,ale moja sytuacja nie jest prosta dlatego,że z powodu urazów nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Oboje sobie dobrze radzimy osobno ,ale załatwić coś razem wspólnie to jest prawie nie do przejścia. Wiem,że nie zawsze da się coś w bardzo długim związku,ale wspomnienia bardzo często wracają i jakaś taka zawiść i złość też z czasem mija. Jestem ciekawa co myśli i czuje taki mężczyzna,który w mgnieniu oka zawalił swoje i cudze życie. Wiem , że były ex bardzo żle znosi samotność i ciągle czegoś szuka ,ale wszystkie znajomości u niego kończą się zawsze niepowodzeniem. Ze mną jednak wytrzymał 20 lat i nie było najgorzej. Nie zależy mi na wielkim powrocie ,ale ,żeby relacje między nami chociaż były koleżeńskie. Sama tego nie ugryzę chyba przydałby się jakiś mediator. Nie jest w życiu prosto...... Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość parram parram mały off top: nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.. ludzie zrozumcie w końcu, co oznacza to powiedzenie. cytując Malinowskiego: "Heraklit był więc przekonany o zmienności i zjawiskowości rzeczy w przyrodzie. Ów obraz zmienności stanowiła dla niego rzeka. Głosił, że wszystko płynie („Panta rhei), że nic nie trwa i nie stoi w miejscu oraz że „niepodobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki, bo już inne napłynęły do niej wody. I taki jest właśnie sens Heraklitowych słów Niepodobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki, przerobionych u nas na Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki rzeka nigdy nie jest taka sama, gdyż ciągle się zmienia, płynąc. W owym sformułowaniu chodzi więc o rzekę i tylko o nią, a nie o nas, o to, czy mamy do niej wejść drugi raz czy nie." Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Gość Niby to ta sama rzeka, ale jej nurt się zmienia i to już nie jest ta sama rzeka. Mówią ,że podgrzewany obiad już nie smakuje taka samo ,ale inni mówią ,że podgrzewany obiad ma lepszy aromat. Znam takich ,którzy wrócili i żyje im się nie warto próbować,żeby móc ocenić czy warto było lub nie. Udostępnij ten post Link to postu Udostępnij na innych stronach Rytuał na powrót chłopaka jest tożsame z rytuałem na powrót partnera. Bazuje na więzi i emocjach pomiędzy dwójką osób, jeżeli istniały one wcześniej. Dlatego działanie sprawdzi się idealnie w przypadku zakończonych związków z długoletnim stażem. Dotyczy to osób po rozwodach, w separacji, bądź po prostu po rozstaniu.Czy rozstanie to zawsze ostateczna decyzja? Czy powrót do siebie jest możliwy? A jeśli tak, to po jakim czasie i na jakich zasadach?Rozstanie to zawsze trudne i bolesne doświadczenie – niezależnie od tego, czy jest to rozwód, czy zakończenie niesformalizowanego związku. Wiążą się z tym różne emocje, w zależności od tego, z jakich powodów nastąpiło rozstanie i w jakiej atmosferze się odbyło. Zdarza się i tak, że mimo podjętej decyzji tęsknimy za partnerem, a poczucie straty i pustki są tak dojmujące, że zaczynamy rozważać… powrót do byłego związku. Kiedy warto rozważyć powrót do siebie po rozstaniu? Czy istnieje dobry sposób na rozstanie? Niektórzy zastanawiają się, czy możliwy jest powrót po rozstaniu – psychologia nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Wiele zależy od... samego rozstania. Rozstanie wcale nie musi oznaczać wojny. Wszystko zależy od nas samych. Dobre rozstanie polega na tym, że traktujemy siebie nawzajem z szacunkiem i empatią. Rozstanie jest zwykle ostatecznością, po wielu rozmowach i wyczerpaniu wszystkich możliwości, by naprawić relację. Jest to bolesna, ale czasem jedyna możliwa droga. Po co sobie to dodatkowo utrudniać? Ważne jest to, by być wobec siebie szczerym i uczciwym, postawić sprawę jasno. Partnerzy powinni rozmawiać, dzielić się uczuciami, myślami, obawami. Warto dać sobie czas na spokojne przemyślenie wszystkiego, tak, aby rzeczywiście dojrzeć do tego kroku. To wszystko wymaga czasu – pośpiech nie jest w tej sytuacji naszym sprzymierzeńcem. Takie dobre rozstanie to ogromna wartość dla każdego z partnerów. Dzięki przepracowaniu pewnych emocji, jesteśmy o wiele mądrzejsi – uświadamiamy sobie, z czym mieliśmy problem, czego nie chcemy powtórzyć w przyszłości, jaki związek chcielibyśmy stworzyć, jakie są nasze słabości i mocne strony. Wtedy mamy szansę rozpocząć nowe życie bez obciążeń. Paradoksalnie takie rozstanie w zgodzie może dać szansę na… powrót do związku. Oczywiście po jakimś czasie. Rozstanie i... powrót. Kiedy jest to możliwe? Kiedy miną już pierwsze, trudne emocje i uporamy się z bólem po rozstaniu, jesteśmy gotowi by spojrzeć na całą sytuację inaczej. Czasami właśnie wtedy pojawia się poczucie straty i pustki, a także tęsknota za byłym partnerem. Wracają pozytywne wspomnienia, często zapominamy o wadach i irytujących przyzwyczajeniach naszego eks. Mamy skłonność do idealizowania przeszłości – zwłaszcza, jeśli minęło już sporo czasu od rozstania. Zaczynamy żałować decyzji i pojawia się myśl, by ponownie spróbować zawalczyć o to uczucie. Czy słusznie? Nie ma jednej dobrej odpowiedzi na to pytanie. Powrót po rozwodzie czy rozstaniu jest możliwy, jednak pod pewnymi warunkami: · między byłymi partnerami nadal istnieje silne uczucie, o które chcą zawalczyć;· udało się wyeliminować problemy, które doprowadziły do rozstania;· partnerzy nie czują do siebie żalu ani urazy, przebaczyli sobie wszystko to, co przykre;· oboje partnerzy mają dużą motywację do zmian;· w związku nie było przemocy i manipulacji. Pojawia się też inny dylemat: jeżeli rozważamy powrót po rozstaniu – po jakim czasie jest to możliwe? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Przede wszystkim musimy czuć się na to gotowi, musimy poukładać w głowie i życiu wszystkie sprawy. Z tego też powodu, powrót do byłego czasem następuje po latach, a czasem już po kilku miesiącach. Kiedy nie warto decydować się na powrót do byłego? Nie w każdej sytuacji uda się powrót do byłego partnera . Bardzo ważne jest to, co było przyczyną kryzysu w związku, a potem rozstania. Czy były to codzienne drobiazgi czy poważne sprawy? Czy różniły nas przekonania i poglądy, czy zgubiło nas wyłącznie niedoświadczenie lub niedojrzałość? A może w grę wchodziły toksyczne tematy: zdrada, nałóg lub przemoc? Warto zastanowić się, czy jesteśmy w stanie zaufać komuś, kto zdradził lub zdradzał? Czy na drugą szansę zasługuje ktoś, kto deklaruje zmianę, ale w przeszłości okłamywał nas lub stosował wobec nas przemoc? Czy warto wejść ,,drugi raz do tej samej rzeki” , tzn. związku z człowiekiem, który był uzależniony? Są okoliczności, które czynią powrót do ex niemożliwym do realizacji: – partner był agresywny, stosował przemoc słowną lub fizyczną;– partner zdradzał lub oszukiwał, nie masz do niego pełnego zaufania;– nie mamy pewności, że partner uporał się z uzależnieniem;– wielokrotnie wcześniej czułaś/czułeś się wykorzystywany/a lub manipulowany/a;– jedyne na czym Ci zależy to chęć odegrania się lub zemsty. Powroty do byłych partnerów – czy warto? Nie ma jednej odpowiedzi na pytanie, czy warto zdecydować się na powrót po rozstaniu i dać sobie – i partnerowi – druga szansę. Rozstanie i powrót po czasie do byłych partnerów to zawsze ryzykowna decyzja. Jeśli nadal czujesz, że możecie być szczęśliwi, że dojrzeliście, wiele zrozumieliście, a rozstanie dało wam zupełnie nową perspektywę, to warto zawalczyć o to, co straciliście. Jeśli jednak partner kiedykolwiek nas skrzywdził lub oszukał – niestety jest spora szansa, że znowu to zrobi. Aby podjąć decyzję o powrocie do byłego, należy przede wszystkim zaufać sobie i swojej intuicji. Ona najlepiej podpowie nam, czy jest szansa na powrót po rozstaniu. Zobacz film: Rozstanie Brada i Angeliny. Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
. 303 414 737 679 499 123 590 433
powrot do ex po latach
